31 dec
Alle goeds voor een sprankelend 2020 !
31 dec
Prachtige en zonovergoten dagen hier op Schouwen-Duiveland!
En schitterende zonsondergangen!
29 dec
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
28 dec
Vandaag hadden we met Bianca afgesproken in Bruinisse. Zo hadden we beiden maar een half uurtje te rijden.. Bianca had Lilly en Maisy mee, dus nog even samen lekker aan de wandel!
Daarna gingen Bamse en Juicy weer met haar mee. Zelf gaan we er nog een aantal fijne dagen van maken hier op Schouwen-Duiveland!
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
Daarna gingen Bamse en Juicy weer met haar mee. Zelf gaan we er nog een aantal fijne dagen van maken hier op Schouwen-Duiveland!
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
27 dec
Naar jaarlijkse gewoonte brengen we de laatste dagen van het jaar door op Schouwen-Duiveland (Nederland).. Zo fijn om er weer te zijn!
Natuurlijk overal duizend herinneringen! Bijna 10 jaar lang kwam ik hier met Donna, elk plekje waar we lopen heeft ze wel ooit ook gelopen.
Zo fijn dat we Bamse en Juicy nog even rond ons heen hadden!
Zij kwamen gewoon mee met ons hiernaar toe, ook meteen een stukje dichter bij thuis voor hen.. Want straks gaan ze gewoon weer naar hun eigen baasjes.
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Natuurlijk overal duizend herinneringen! Bijna 10 jaar lang kwam ik hier met Donna, elk plekje waar we lopen heeft ze wel ooit ook gelopen.
Zo fijn dat we Bamse en Juicy nog even rond ons heen hadden!
Zij kwamen gewoon mee met ons hiernaar toe, ook meteen een stukje dichter bij thuis voor hen.. Want straks gaan ze gewoon weer naar hun eigen baasjes.
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Zo schattig, die kleine frummel!
26 dec
Drie hondjes. Driedubbel genieten !!! Voor mij maar zeker ook voor Happy.
Wat vindt ze het fijn om weer deel uit te maken van een "groepje"
Bamse is een heerlijk relaxte reu, Happy is helemaal weg van hem. Samen rennen, streken uithalen, op de bank in slaap vallen ..... super mooi!
Ik ken Bamse al z'n hele leventje. Drie jaar geleden kwam hij ook al logeren toen z'n baasje naar Italië moest voor de dekking van haar teefje.
Juicy is net 15 weekjes oud geworden. Wat een pretletter is me dat! Weer even wennen om zo'n kleine puppeflup in huis te hebben, maar zooooooo ontzettend leuk !
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Wat vindt ze het fijn om weer deel uit te maken van een "groepje"
Bamse is een heerlijk relaxte reu, Happy is helemaal weg van hem. Samen rennen, streken uithalen, op de bank in slaap vallen ..... super mooi!
Ik ken Bamse al z'n hele leventje. Drie jaar geleden kwam hij ook al logeren toen z'n baasje naar Italië moest voor de dekking van haar teefje.
Juicy is net 15 weekjes oud geworden. Wat een pretletter is me dat! Weer even wennen om zo'n kleine puppeflup in huis te hebben, maar zooooooo ontzettend leuk !
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
22 dec
Ook gisteren een dagje op show door gebracht. Deze keer naar de Kerstwinner, de grootste Nederlandse Show.
Zelf had ik geen hondjes mee, want mijn bedoeling was "reutjes kijken" voor het volgende nest met onze Rosie.
Wel heb ik de mooie Dusty (Swallowsflight Live Your LIfe JWW) van Sijkje Winter geshowd. We haalden de eerste plaats Excellent in een grote Open Klas.
Heb weer een mooie en gezellige dag gehad, heel veel bekenden terug gezien!
Ook de fokker van mijn Donna was er, en ja, we hebben toch samen een traantje weg gepinkt.
Alhoewel ik zonder hondjes was aangekomen, verliet ik de show met 2 Flatcoatjes ....
Ik mocht immers Bamse (Winchmore Bet Your Bottom Dollar) en zijn puppy-dochter Juicy
(Winchmore Drama Queen, beiden van BIanca Bravenboer) voor 'n weekje met me mee nemen. ! Bianca ging er even tussenuit en Happy en ik vonden het heerlijk om wat gezelschap te mogen hebben!
Bamse: Bamse en dochter Juicy (nu net 15 weekjes oud)
Zelf had ik geen hondjes mee, want mijn bedoeling was "reutjes kijken" voor het volgende nest met onze Rosie.
Wel heb ik de mooie Dusty (Swallowsflight Live Your LIfe JWW) van Sijkje Winter geshowd. We haalden de eerste plaats Excellent in een grote Open Klas.
Heb weer een mooie en gezellige dag gehad, heel veel bekenden terug gezien!
Ook de fokker van mijn Donna was er, en ja, we hebben toch samen een traantje weg gepinkt.
Alhoewel ik zonder hondjes was aangekomen, verliet ik de show met 2 Flatcoatjes ....
Ik mocht immers Bamse (Winchmore Bet Your Bottom Dollar) en zijn puppy-dochter Juicy
(Winchmore Drama Queen, beiden van BIanca Bravenboer) voor 'n weekje met me mee nemen. ! Bianca ging er even tussenuit en Happy en ik vonden het heerlijk om wat gezelschap te mogen hebben!
Bamse: Bamse en dochter Juicy (nu net 15 weekjes oud)
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
16 dec
12 dec
Pfffff, dit wordt echt even wennen voor Happy en mij.
Rosie kan niet elke keer met ons mee op stap en alleen is maar alleen....
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Rosie kan niet elke keer met ons mee op stap en alleen is maar alleen....
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
9 dec
Donna is weer thuis.
Het gemis valt met geen woorden te omschrijven
Het gemis valt met geen woorden te omschrijven

.
5 dec
n
....
Donna is niet meer...
Sinds een kleine 3 weken was onze Donna aan het manken, ze had een grote zwelling onder haar oksel.
Was er heel plots gekomen en ook meteen hard gegroeid. Het zinde me niks. De dierenartsen dachten aan ontsteking. Alhoewel ik over het algemeen best een positief mens ben, dacht ik al vanaf dag 1 : histiocytair sarcoom.
Ontstekingsremmers en rust hielpen, niets. Een punctie genomen en ook die liet enkel ontstekingscellen zien. Weekje antibiotica en verder met de ontstekingsremmers. Maar niets hielp, Donna begon zich ook steeds vaker slechter te voelen. Tijdens de betere momenten nog wat korte uitstapjes gemaakt (rust hielp toch niet). Lange afstanden waren al niet meer mogelijk, dus naar een leuk gebiedje waar ik vlakbij kon parkeren. Mag wel niet, maar nood breekt wet, zeg ik dan maar. Op die momenten kon Donna weer even heerlijk Donna zijn, rondstruinen, zwemmen, ... wat heeft ze nog genoten. Flatcoateds kunnen zo hard zijn voor zichzelf!
We werden uiteindelijk doorverwezen naar de Universiteitskliniek van Merelbeke. Dinsdag mochten we gaan. RX foto's zagen er goed uit, niks op aan te merken. Toch weer een klein beetje hoop?
Daarna werden onder begeleiding van echografie, meerdere biopten genomen van het weefselvocht.
We mochten naar huis en zouden eventueel terug gaan voor verder onderzoek.
In de auto op weg naar huis, op de snelweg omringd door de mist, kreeg ik al telefoon van de arts van de faculteit Merelbeke. : De diagnose was heel duidelijk en kon niet slechter ..... histicoytair sarcoom. Wat er ook nog eens uitermate agressief uit leek te zien. Het kon nu heel snel gaan, kwestie van een heel korte tijdsspanne voor de tumor zich zou infiltreren in de vitale organen. De wereld valt stil.....
Voor de 2de nacht op n rij een matrasje vlak naast de hondenmanden geinstalleerd. Ik moest er zijn voor mijn Donna. Ook de nacht voordien was heel slecht gelopen.
Happy pikt hier altijd de beste plekjes in. Geen haar op haar hoofd wat eraan denkt om die te delen met Donna, laat staan, het beste plekje aan haar te laten. Ik wist niet wat ik zag: Happy ging stilletjes en braaf in haar mandje liggen. Liet alle ruimte en aandacht voor Donna en mij. Nog nooit mee gemaakt!
Voor mij was het duidelijk dat ik Donna dit niet langer kon aan doen. Enige wat ik nog kon betekenen voor haar, was haar verder leed besparen.
Woensdagmiddag is dan de dierenarts gekomen. Donnamour is hier thuis in mijn armen zachtjes ingeslapen. Ik heb geprobeerd om mijn eigen verdriet opzij te zetten, enkel te handelen vanuit respect en liefde voor mijn meisje. Maar wat dit doet godverdomme zeer.
Happy en ik hebben afscheid van haar kunnen nemen. Daarna hebben we haar samen naar het crematorium gebracht. Donna lag vlak achter mij , de hele weg tijdens het rijden mijn hand op haar gehouden.
Ik kon zo wel de hele dag blijven rijden. Wij met z'n 3 tjes. Zoals altijd. Zo vertrouwd.
Een laatste aai, een laatste zoen op haar lijfje.. Dag Donna, dag meisje. Ik zie je zo graag.
Pas vandaag begint het duidelijk te worden. Al is het nog heel onwerkelijk.
Wat een leegte laat ze achter.. Diepe gaten in mijn hart en ziel.
Wat een hondje was ze! Mijn rots, mijn grote vriendin, mijn leermeester.
Ik weet gelukkig dat ze een pracht leventje heeft gehad, zoveel mooie dingen. Haar bestaan was een aaneenschakeling van mooie momenten,. Meisje toch.
Begin deze zomer had Donna wat last van haar onderrug. RX toonde geen spatje artrose! Wat een geluk dat we toen op een kei goeie osteopate zijn gebotst. Na 2 behandelingen was Donna weer de oude, ze leek wel weer een gekke pup, kon weer volledig uit de bol gaan, inclusief kattekwaad! Wat heeft ze de zomer en deze herfst nog kunnen genieten.
Is ook zo dat ik sinds de laatste WT's (mei/juni) totaal niet meer met Happy heb getraind. Die heeft geen dummie meer gezien! Was altijd wat: te warm, te koud, enfin je kent het wel.
Ook daar ben ik nu zo blij om. Betekent immers dat Donna overal mee ging op stap.
Donna, Happy en ik, wij 3 tjes.
Wat hebben we plezier gehad. Wat hebben we genoten. Zoals altijd. Zo vertrouwd.
....
Donna is niet meer...
Sinds een kleine 3 weken was onze Donna aan het manken, ze had een grote zwelling onder haar oksel.
Was er heel plots gekomen en ook meteen hard gegroeid. Het zinde me niks. De dierenartsen dachten aan ontsteking. Alhoewel ik over het algemeen best een positief mens ben, dacht ik al vanaf dag 1 : histiocytair sarcoom.
Ontstekingsremmers en rust hielpen, niets. Een punctie genomen en ook die liet enkel ontstekingscellen zien. Weekje antibiotica en verder met de ontstekingsremmers. Maar niets hielp, Donna begon zich ook steeds vaker slechter te voelen. Tijdens de betere momenten nog wat korte uitstapjes gemaakt (rust hielp toch niet). Lange afstanden waren al niet meer mogelijk, dus naar een leuk gebiedje waar ik vlakbij kon parkeren. Mag wel niet, maar nood breekt wet, zeg ik dan maar. Op die momenten kon Donna weer even heerlijk Donna zijn, rondstruinen, zwemmen, ... wat heeft ze nog genoten. Flatcoateds kunnen zo hard zijn voor zichzelf!
We werden uiteindelijk doorverwezen naar de Universiteitskliniek van Merelbeke. Dinsdag mochten we gaan. RX foto's zagen er goed uit, niks op aan te merken. Toch weer een klein beetje hoop?
Daarna werden onder begeleiding van echografie, meerdere biopten genomen van het weefselvocht.
We mochten naar huis en zouden eventueel terug gaan voor verder onderzoek.
In de auto op weg naar huis, op de snelweg omringd door de mist, kreeg ik al telefoon van de arts van de faculteit Merelbeke. : De diagnose was heel duidelijk en kon niet slechter ..... histicoytair sarcoom. Wat er ook nog eens uitermate agressief uit leek te zien. Het kon nu heel snel gaan, kwestie van een heel korte tijdsspanne voor de tumor zich zou infiltreren in de vitale organen. De wereld valt stil.....
Voor de 2de nacht op n rij een matrasje vlak naast de hondenmanden geinstalleerd. Ik moest er zijn voor mijn Donna. Ook de nacht voordien was heel slecht gelopen.
Happy pikt hier altijd de beste plekjes in. Geen haar op haar hoofd wat eraan denkt om die te delen met Donna, laat staan, het beste plekje aan haar te laten. Ik wist niet wat ik zag: Happy ging stilletjes en braaf in haar mandje liggen. Liet alle ruimte en aandacht voor Donna en mij. Nog nooit mee gemaakt!
Voor mij was het duidelijk dat ik Donna dit niet langer kon aan doen. Enige wat ik nog kon betekenen voor haar, was haar verder leed besparen.
Woensdagmiddag is dan de dierenarts gekomen. Donnamour is hier thuis in mijn armen zachtjes ingeslapen. Ik heb geprobeerd om mijn eigen verdriet opzij te zetten, enkel te handelen vanuit respect en liefde voor mijn meisje. Maar wat dit doet godverdomme zeer.
Happy en ik hebben afscheid van haar kunnen nemen. Daarna hebben we haar samen naar het crematorium gebracht. Donna lag vlak achter mij , de hele weg tijdens het rijden mijn hand op haar gehouden.
Ik kon zo wel de hele dag blijven rijden. Wij met z'n 3 tjes. Zoals altijd. Zo vertrouwd.
Een laatste aai, een laatste zoen op haar lijfje.. Dag Donna, dag meisje. Ik zie je zo graag.
Pas vandaag begint het duidelijk te worden. Al is het nog heel onwerkelijk.
Wat een leegte laat ze achter.. Diepe gaten in mijn hart en ziel.
Wat een hondje was ze! Mijn rots, mijn grote vriendin, mijn leermeester.
Ik weet gelukkig dat ze een pracht leventje heeft gehad, zoveel mooie dingen. Haar bestaan was een aaneenschakeling van mooie momenten,. Meisje toch.
Begin deze zomer had Donna wat last van haar onderrug. RX toonde geen spatje artrose! Wat een geluk dat we toen op een kei goeie osteopate zijn gebotst. Na 2 behandelingen was Donna weer de oude, ze leek wel weer een gekke pup, kon weer volledig uit de bol gaan, inclusief kattekwaad! Wat heeft ze de zomer en deze herfst nog kunnen genieten.
Is ook zo dat ik sinds de laatste WT's (mei/juni) totaal niet meer met Happy heb getraind. Die heeft geen dummie meer gezien! Was altijd wat: te warm, te koud, enfin je kent het wel.
Ook daar ben ik nu zo blij om. Betekent immers dat Donna overal mee ging op stap.
Donna, Happy en ik, wij 3 tjes.
Wat hebben we plezier gehad. Wat hebben we genoten. Zoals altijd. Zo vertrouwd.
1 dec
28 nov
Sigrid kwam op haar dagelijkse wandeling een dwergkonijntje tegen en .... kreeg het niet over haar hart om het diertje te dumpen in het asiel.
Dus ... Rosie heeft er een nieuw maatje blij! Mooi om te zien hoe rustig ze er bij blijft ! (na enige ondersteuning weliswaar 😃: )
Rosie en Fluffie:
Dus ... Rosie heeft er een nieuw maatje blij! Mooi om te zien hoe rustig ze er bij blijft ! (na enige ondersteuning weliswaar 😃: )
Rosie en Fluffie:
20 nov
De laatste tijd zit ik me geregeld van te vragen hoe het nou zit met het onderzoek naar kanker bij de Flatcoated. Een 10tal jaar geleden werd in Nederland hier uitgebreid onderzoek naar gedaan o.l.v. Dr. G. Rutteman (universiteit Utrecht).
Heel wat vrienden en bekenden van me hebben toen bloed van hun Flatcoated (gediagnostiseerd met kanker én gezonde veteranen) afgestaan, in de hoop de wetenschap een beetje vooruit te kunnen helpen. Maar ik vond het nu zo stil daarover blijven....
In april vorig jaar schreef ik hier op de website daarover het onderstaande:
"Bij Donna zit "het bultje" in het verlengde van voorpoot, een stukje van de schouder af. Het voelt vrij hard aan en lijkt niet echt los te zitten. Wat me nog meer zorgen baarde .... Dus zaterdagavond laat nog een telefoontje naar onze dierenarts. Ik weet dat ik haar hiervoor mag "storen", dag en nacht. Ik zal daar nooit misbruik van maken, maar toch fijn, zo'n DA !
We konden deze ochtend vroeg al terecht. Meteen een punctie genomen: een klein beetje vocht opgezogen om nader te kunnen bekijken. En het was al vlug heel duidelijk, was zelfs niet nodig om een stukje weefsel weg te nemen: een onschuldig vet-knobbeltje! Oef, wat is dat op zo'n moment een opluchting!
Er staat ons verder niets hiermee te doen, moet niet worden weg genomen of verder onderzocht. Wel blijf ik dit natuurlijk in de gaten houden, maar mijn angst is weg!
Wat een kl.... ziekte ook. Zoveel van onze maatjes die we veel te vroeg verliezen.
Ik hoop dat er ooit een doorbraak komt in het onderzoek, maar het is een lange, en heel gecompliceerde materie.
Er is nog steeds geen echt duidelijk beeld in welke mate HS (HISTIOCYTAIR SARCOOM ) en MS (MALIGNE HISTIOCYTOSE) voorkomen én of het in bepaalde lijnen meer voorkomt dan in andere. Door middel van DNA-onderzoek kan het gen of de genen opgespoord worden die verantwoordelijk zijn voor de ziekte, zodat we in de toekomst met een gericht fokbeleid, de sterfte als gevolg van deze tumoren hopelijk kunnen terug dringen!
In Engeland wordt al een aantal jaren door David Sargan van de Universiteit van Cambridge hieraan gewerkt. Begin 2004 is een grote subsidie voor dit onderzoek verkregen. Eind 2004 is dan een samenwerking tot stand gekomen tussen de Universiteit van Cambridge, de Universiteit van Wenen, en de faculteit voor Diergeneeskunde in Utrecht . Tevens is een convenant gesloten tussen Utrecht en de Flatcoated Retriever Club in Nederland, waarin is vastgelegd dat de FRC zich zal inzetten om dit onderzoek te ondersteunen.
Een heel belangrijke naam in deze is Dr. Gerard Rutteman, specialist veterinaire oncologie aan de Universiteit Utrecht. Hij is al jaren bezig met dit onderzoek en is een autoriteit op het gebied van kankeronderzoek bij Flatcoateds.
(Dr. Rutteman wordt nu opgevolgd door Dr. Giora van Straten)
Ik hoop met heel m'n hart dat met de inzet van fokkers, rasverenigingen, dierenartsen, onderzoekers én eigenaars (dit kan door weefsel/DNA van Flatcoateds overleden aan kanker, vrij te geven voor onderzoek), we het grote sterftecijfer ten gevolge van tumoren, bij ons zo prachtige ras, de Flatcoated Retriever, ooit kunnen naar beneden halen!"
Tot nu toe hoorde ik daarover dus weinig nieuwe dingen. Gisterenavond nog her en der geïnformeerd, aan het googelen gegaan, ... dus het werd nachtwerk :-) maar niet veel wijzer geworden.
En dan heel toevallig, kwam me vannochtend onderstaand artikel van de foundation "Animal Health Trust" onder ogen. Over toeval gesproken! Maar wel heel, heel mooi nieuws!
New research into aggressive cancer common in Flatcoated Retrievers will benefit hundreds of dogs in the UK
New research investigating a rare but aggressive cancer, histiocytic sarcoma, will be hugely beneficial to one of the UK’s native gundogs.
A UK study showed that more than 50% of Flatcoated Retrievers die of cancer, and the breed is particularly susceptible to histiocytic sarcoma. At the time of histiocytic sarcoma diagnosis, almost half of all affected Flatcoated Retrievers will have a tumour in multiple locations in the body. The outlook for these dogs is very poor and, in most cases, means they receive a terminal diagnosis. Scientists at veterinary charity, the Animal Health Trust, in collaboration with the University of Cambridge, will undertake new research which ultimately hopes to enable the creation of a simple blood test to identify Flatcoated Retrievers with early stage histiocytic sarcoma. An early diagnosis would enable earlier investigation and treatment, improving the chances of successful treatment and of extending survival time.
Drs Dobson, Constantino-Casas and Sargan at the University of Cambridge have worked for many years with owners and breeders of Flatcoated Retrievers to define the cancer problem in the breed and to investigate its potential genetic basis. By way of a ‘Tumour Survey’ conducted over a period of 25 years, they have established an archive of tumour / tissue submissions of over 3,000 samples.
These, along with the information collected, have been invaluable in understanding the high incidence of histiocytic sarcoma within the breed to date and will provide a valuable source of tumour tissue for the new study.
Dr Anna Hollis, cancer researcher at the Animal Health Trust, said: “Histiocytic sarcoma is a particularly tricky cancer to diagnose, because the tumours are frequently located deep within or between the muscles of the upper limbs – underneath the shoulder is a common location.
“Often lame dogs are rested and given pain relief before imaging is sought. Delayed diagnosis is a potential problem with histiocytic sarcoma given its aggressive nature and ability to spread rapidly to other locations within the body. If we could identify affected dogs at an earlier stage, this may allow more successful treatment of the disease.”
"I have Flatcoated Retrievers and have lost one of them to histiocytic sarcoma – it is absolutely devastating. This research could make a significant difference, and that is a huge personal motivation for me" Dr. Anna Hollis, Director of Equine Referral Clinic
The research project has been generously funded by the Flatcoated Retriever Society (FCRS) and the FCRS Rescue, Rehousing and Welfare Scheme. The Flatcoated Retriever Breed Health Co-ordinator, Liz Branscombe, who recently won the Kennel Club’s 2019 Breed Health Coordinator Award for her work in promoting breed health initiatives for Flatcoated Retrievers, said “The Flatcoated Retriever Society has regularly supported breed specific cancer research initiatives over the years. When we were told of plans by researchers at the Animal Health Trust and the University of Cambridge to instigate a pilot study to further understand histiocytic sarcoma we were keen to make a donation towards funding the project.
“Sadly, there is a high incidence of this aggressive form of cancer in our beautiful breed. Early detection of the disease is key in optimising cancer treatment and prolonging survival time so the prospect of a diagnostic blood test for use in the future is exciting.”
Dr Mike Starkey, Head of Cancer Research at the Animal Health Trust, said: “Cancer remains one of the biggest threats to the wellbeing of dogs, but through research we are making major strides forward in finding ways to beat it.”
What will this new research entail?
MicroRNAs are the focus of an exciting new field of cancer research. Abnormal levels of microRNAs are often found in tumours, and the microRNAs involved vary between different types of cancer. These cancer-specific microRNA ‘biomarkers’, or ‘signatures’, can even be found within the blood of cancer patients, meaning that the presence of a tumour could potentially be diagnosed by a simple blood test. Significantly, a previous research study undertaken by the University of Cambridge indicated that there may be a specific set of microRNAs whose levels are altered in histiocytic sarcomas in Flatcoated Retrievers, and that this is not found in other tumours and normal tissue.
To begin with, researchers plan to confirm if there is a specific microRNA ‘signature’ that is unique to histiocytic sarcomas amongst tumours and normal tissue samples from Flatcoated Retrievers. If such a signature is identified, the project will investigate if measuring the levels of these microRNAs within a Flatcoated Retriever tissue sample can be used to accurately identify a histiocytic sarcoma.
If a unique microRNA ‘signature’ is found in histiocytic tumours in Flatcoated Retrievers, additional funding will be sought to enable further research work to identify if the microRNA signature is also detectable in the blood of affected dogs. If such a microRNA signature is found in the blood of these dogs, this could potentially be identified via a simple blood test. This would mean that a blood sample from a Flatcoated Retriever that was lame, or was showing non-specific clinical signs of the disease such as depression, lethargy, appetite or weight loss, could be tested for the presence of the histiocytic sarcoma-associated microRNAs. A dog with a ‘positive’ test result could then have an early MRI scan and histopathology done to confirm the diagnosis, hopefully at a stage where treatment would be more successful. The ability to diagnose histiocytic sarcoma earlier could have a major beneficial impact on the management of histiocytic sarcoma in Flatcoated Retrievers.
Aug 2019
https://www.aht.org.uk/news/new-research-into-aggressive-cancer-common-in-flatcoated-retrievers-will-benefit-hundreds-of-dogs-in-the-uk
Kanker bij honden kan (helaas) niet zomaar in het bloed worden terug gevonden.
Om een lang verhaal kort te maken: nu lijkt er toch een specifiek micro RNA (Ribonucleïnezuur: een biologisch macromolecuul dat essentieel is voor de regeling van cellulaire processen in alle bekende levensvormen. Lijkt in chemische structuren sterk op DNA) te zijn, dat uniek zou zijn bij Histiocytaire Sarcoma bij de Flatcoated Retriever!
Als dat effectief klopt, dan zou in de toekomst wellicht de mogelijkheid bestaan, om een Histiocytair Sarcoom aan te tonen via bloedafname! En dus véél sneller te kunnen handelen bij geaffecteerde honden.
Wat een baanbrekend werk! Het begin van een héél lange weg nog te gaan, maar hoe dan ook een begin ! Al het onderzoek van jaren lang, is niet voor niets geweest.
Ik hoop zo dat voldoende middelen én talent zullen ter beschikking gesteld worden, om op deze wijze verder te gaan ....
Heel wat vrienden en bekenden van me hebben toen bloed van hun Flatcoated (gediagnostiseerd met kanker én gezonde veteranen) afgestaan, in de hoop de wetenschap een beetje vooruit te kunnen helpen. Maar ik vond het nu zo stil daarover blijven....
In april vorig jaar schreef ik hier op de website daarover het onderstaande:
"Bij Donna zit "het bultje" in het verlengde van voorpoot, een stukje van de schouder af. Het voelt vrij hard aan en lijkt niet echt los te zitten. Wat me nog meer zorgen baarde .... Dus zaterdagavond laat nog een telefoontje naar onze dierenarts. Ik weet dat ik haar hiervoor mag "storen", dag en nacht. Ik zal daar nooit misbruik van maken, maar toch fijn, zo'n DA !
We konden deze ochtend vroeg al terecht. Meteen een punctie genomen: een klein beetje vocht opgezogen om nader te kunnen bekijken. En het was al vlug heel duidelijk, was zelfs niet nodig om een stukje weefsel weg te nemen: een onschuldig vet-knobbeltje! Oef, wat is dat op zo'n moment een opluchting!
Er staat ons verder niets hiermee te doen, moet niet worden weg genomen of verder onderzocht. Wel blijf ik dit natuurlijk in de gaten houden, maar mijn angst is weg!
Wat een kl.... ziekte ook. Zoveel van onze maatjes die we veel te vroeg verliezen.
Ik hoop dat er ooit een doorbraak komt in het onderzoek, maar het is een lange, en heel gecompliceerde materie.
Er is nog steeds geen echt duidelijk beeld in welke mate HS (HISTIOCYTAIR SARCOOM ) en MS (MALIGNE HISTIOCYTOSE) voorkomen én of het in bepaalde lijnen meer voorkomt dan in andere. Door middel van DNA-onderzoek kan het gen of de genen opgespoord worden die verantwoordelijk zijn voor de ziekte, zodat we in de toekomst met een gericht fokbeleid, de sterfte als gevolg van deze tumoren hopelijk kunnen terug dringen!
In Engeland wordt al een aantal jaren door David Sargan van de Universiteit van Cambridge hieraan gewerkt. Begin 2004 is een grote subsidie voor dit onderzoek verkregen. Eind 2004 is dan een samenwerking tot stand gekomen tussen de Universiteit van Cambridge, de Universiteit van Wenen, en de faculteit voor Diergeneeskunde in Utrecht . Tevens is een convenant gesloten tussen Utrecht en de Flatcoated Retriever Club in Nederland, waarin is vastgelegd dat de FRC zich zal inzetten om dit onderzoek te ondersteunen.
Een heel belangrijke naam in deze is Dr. Gerard Rutteman, specialist veterinaire oncologie aan de Universiteit Utrecht. Hij is al jaren bezig met dit onderzoek en is een autoriteit op het gebied van kankeronderzoek bij Flatcoateds.
(Dr. Rutteman wordt nu opgevolgd door Dr. Giora van Straten)
Ik hoop met heel m'n hart dat met de inzet van fokkers, rasverenigingen, dierenartsen, onderzoekers én eigenaars (dit kan door weefsel/DNA van Flatcoateds overleden aan kanker, vrij te geven voor onderzoek), we het grote sterftecijfer ten gevolge van tumoren, bij ons zo prachtige ras, de Flatcoated Retriever, ooit kunnen naar beneden halen!"
Tot nu toe hoorde ik daarover dus weinig nieuwe dingen. Gisterenavond nog her en der geïnformeerd, aan het googelen gegaan, ... dus het werd nachtwerk :-) maar niet veel wijzer geworden.
En dan heel toevallig, kwam me vannochtend onderstaand artikel van de foundation "Animal Health Trust" onder ogen. Over toeval gesproken! Maar wel heel, heel mooi nieuws!
New research into aggressive cancer common in Flatcoated Retrievers will benefit hundreds of dogs in the UK
New research investigating a rare but aggressive cancer, histiocytic sarcoma, will be hugely beneficial to one of the UK’s native gundogs.
A UK study showed that more than 50% of Flatcoated Retrievers die of cancer, and the breed is particularly susceptible to histiocytic sarcoma. At the time of histiocytic sarcoma diagnosis, almost half of all affected Flatcoated Retrievers will have a tumour in multiple locations in the body. The outlook for these dogs is very poor and, in most cases, means they receive a terminal diagnosis. Scientists at veterinary charity, the Animal Health Trust, in collaboration with the University of Cambridge, will undertake new research which ultimately hopes to enable the creation of a simple blood test to identify Flatcoated Retrievers with early stage histiocytic sarcoma. An early diagnosis would enable earlier investigation and treatment, improving the chances of successful treatment and of extending survival time.
Drs Dobson, Constantino-Casas and Sargan at the University of Cambridge have worked for many years with owners and breeders of Flatcoated Retrievers to define the cancer problem in the breed and to investigate its potential genetic basis. By way of a ‘Tumour Survey’ conducted over a period of 25 years, they have established an archive of tumour / tissue submissions of over 3,000 samples.
These, along with the information collected, have been invaluable in understanding the high incidence of histiocytic sarcoma within the breed to date and will provide a valuable source of tumour tissue for the new study.
Dr Anna Hollis, cancer researcher at the Animal Health Trust, said: “Histiocytic sarcoma is a particularly tricky cancer to diagnose, because the tumours are frequently located deep within or between the muscles of the upper limbs – underneath the shoulder is a common location.
“Often lame dogs are rested and given pain relief before imaging is sought. Delayed diagnosis is a potential problem with histiocytic sarcoma given its aggressive nature and ability to spread rapidly to other locations within the body. If we could identify affected dogs at an earlier stage, this may allow more successful treatment of the disease.”
"I have Flatcoated Retrievers and have lost one of them to histiocytic sarcoma – it is absolutely devastating. This research could make a significant difference, and that is a huge personal motivation for me" Dr. Anna Hollis, Director of Equine Referral Clinic
The research project has been generously funded by the Flatcoated Retriever Society (FCRS) and the FCRS Rescue, Rehousing and Welfare Scheme. The Flatcoated Retriever Breed Health Co-ordinator, Liz Branscombe, who recently won the Kennel Club’s 2019 Breed Health Coordinator Award for her work in promoting breed health initiatives for Flatcoated Retrievers, said “The Flatcoated Retriever Society has regularly supported breed specific cancer research initiatives over the years. When we were told of plans by researchers at the Animal Health Trust and the University of Cambridge to instigate a pilot study to further understand histiocytic sarcoma we were keen to make a donation towards funding the project.
“Sadly, there is a high incidence of this aggressive form of cancer in our beautiful breed. Early detection of the disease is key in optimising cancer treatment and prolonging survival time so the prospect of a diagnostic blood test for use in the future is exciting.”
Dr Mike Starkey, Head of Cancer Research at the Animal Health Trust, said: “Cancer remains one of the biggest threats to the wellbeing of dogs, but through research we are making major strides forward in finding ways to beat it.”
What will this new research entail?
MicroRNAs are the focus of an exciting new field of cancer research. Abnormal levels of microRNAs are often found in tumours, and the microRNAs involved vary between different types of cancer. These cancer-specific microRNA ‘biomarkers’, or ‘signatures’, can even be found within the blood of cancer patients, meaning that the presence of a tumour could potentially be diagnosed by a simple blood test. Significantly, a previous research study undertaken by the University of Cambridge indicated that there may be a specific set of microRNAs whose levels are altered in histiocytic sarcomas in Flatcoated Retrievers, and that this is not found in other tumours and normal tissue.
To begin with, researchers plan to confirm if there is a specific microRNA ‘signature’ that is unique to histiocytic sarcomas amongst tumours and normal tissue samples from Flatcoated Retrievers. If such a signature is identified, the project will investigate if measuring the levels of these microRNAs within a Flatcoated Retriever tissue sample can be used to accurately identify a histiocytic sarcoma.
If a unique microRNA ‘signature’ is found in histiocytic tumours in Flatcoated Retrievers, additional funding will be sought to enable further research work to identify if the microRNA signature is also detectable in the blood of affected dogs. If such a microRNA signature is found in the blood of these dogs, this could potentially be identified via a simple blood test. This would mean that a blood sample from a Flatcoated Retriever that was lame, or was showing non-specific clinical signs of the disease such as depression, lethargy, appetite or weight loss, could be tested for the presence of the histiocytic sarcoma-associated microRNAs. A dog with a ‘positive’ test result could then have an early MRI scan and histopathology done to confirm the diagnosis, hopefully at a stage where treatment would be more successful. The ability to diagnose histiocytic sarcoma earlier could have a major beneficial impact on the management of histiocytic sarcoma in Flatcoated Retrievers.
Aug 2019
https://www.aht.org.uk/news/new-research-into-aggressive-cancer-common-in-flatcoated-retrievers-will-benefit-hundreds-of-dogs-in-the-uk
Kanker bij honden kan (helaas) niet zomaar in het bloed worden terug gevonden.
Om een lang verhaal kort te maken: nu lijkt er toch een specifiek micro RNA (Ribonucleïnezuur: een biologisch macromolecuul dat essentieel is voor de regeling van cellulaire processen in alle bekende levensvormen. Lijkt in chemische structuren sterk op DNA) te zijn, dat uniek zou zijn bij Histiocytaire Sarcoma bij de Flatcoated Retriever!
Als dat effectief klopt, dan zou in de toekomst wellicht de mogelijkheid bestaan, om een Histiocytair Sarcoom aan te tonen via bloedafname! En dus véél sneller te kunnen handelen bij geaffecteerde honden.
Wat een baanbrekend werk! Het begin van een héél lange weg nog te gaan, maar hoe dan ook een begin ! Al het onderzoek van jaren lang, is niet voor niets geweest.
Ik hoop zo dat voldoende middelen én talent zullen ter beschikking gesteld worden, om op deze wijze verder te gaan ....
18 nov
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
9 nov

We hebben er een nieuw vriendje bij. Gust.
Gust is een Welsh Springer Spaniel van net 10 weekjes oud. Qua ras en karakter past de Welsh prima bij ons roedeltje!
Welshies zijn vriendelijk, speels, intelligent, aanhankelijk en goede werkertjes. Ze kunnen wel een beetje koppig zijn en vragen een consistente maar positieve training .
Deze kleine man komt vanaf nu wekelijks een dagje bij ons meedraaien voor socialisatie en training.
Ik was al wel enkele keertjes alleen met hem, maar dit was de eerste keer hier thuis met Donna en Happy. Puppeflup liep hier mee alsof hij zn leventje niets anders deed! Wat een heerlijk ventje !
Het ging dan ook meteen goed met de dames hier. Donna wil best wel even spelen, uitdagen/uitgedaagd worden maar hanteert vooral een tactiek van negeren. .....Wat een wijsheid heeft die Donna. Hier leren pupjes zóveel van! (en kunnen ook wij veel van leren!). Alsof ze zegt: "Jij maakt me niets. Ik heb het allemaal al wel gezien"
Happy, zoals altijd heerlijk vrij en enthousiast. Maar waar ze anders altijd en overal een BOM is ..... verwelkomt ze Gust met een natuurlijke rust en beheersing. Wat een talent heeft ze toch. Zowel spelend als ondersteunend. Een hondenmaatje, moedertje, bondgenoot, beschermster, opvoedster, veilige haven. Soms zacht, soms harder maar altijd met leidende hand, wat is dit ongelofelijk mooi om zien!
Mijn hart sprong er bijna uit bij de aanblik van "mijn madammen" en hun nieuwe beschermeling.
We hebben gespeeld en geknuffeld, geleerd en gerust. Ook dit laatste is heel belangrijk. Rust is voor pupjes zo essentieel! Ze hebben natuurlijk lichamelijk voldoende slaap nodig om groot en sterk te worden. Maar daarnaast hebben ze ook rust nodig om alle opgedane ervaringen op te slaan en te verwerken. Zo worden ze leuke en vooral evenwichtige hondjes.
En slapen gebeurt bij ons in de bench. Wat is er fijner dan je eigen privé plekje om tot rust te komen. Een bench Is ook voor iedereen in het gezin het signaal van "niet storen! Hier wordt gerust!! Dat maakt het ook duidelijk voor bv jongere kinderen, ook kindjes moeten leren dat een hondje in de bench géén aandacht krijgt.
Hier werd de bench door mijn honden steeds vlot geaccepteerd en geliefd. Ze gebruiken em nog steeds als ze even het kopje willen leegmaken. Daarom is een goed benchtraining noodzakelijk.
Dus als jullie vanaf nu een kleine Welsh in onze verhalen tegenkomen, nee, hoe leuk ze ook zijn, ik ben niet van ras veranderd . Voor mij is er maar 1 en dat is de Flatcoated Retriever. Eeuwig en altijd enthousiast, aanhankelijk, energiek, vol levensvreugde, grappenmakers van de bovenste plank, ontzettend mooi, watergek, de allerleukste en meest blije honden die ik ken, .... en ik kan zo wel nog even verder gaan. Voor mij hebben gewoon ze dat sprankelende stukje méér.
Ze hebben m'n hart en ziel veroverd, voor eens en altijd.
Zit ! Blijf ?? 😃
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Gust is een Welsh Springer Spaniel van net 10 weekjes oud. Qua ras en karakter past de Welsh prima bij ons roedeltje!
Welshies zijn vriendelijk, speels, intelligent, aanhankelijk en goede werkertjes. Ze kunnen wel een beetje koppig zijn en vragen een consistente maar positieve training .
Deze kleine man komt vanaf nu wekelijks een dagje bij ons meedraaien voor socialisatie en training.
Ik was al wel enkele keertjes alleen met hem, maar dit was de eerste keer hier thuis met Donna en Happy. Puppeflup liep hier mee alsof hij zn leventje niets anders deed! Wat een heerlijk ventje !
Het ging dan ook meteen goed met de dames hier. Donna wil best wel even spelen, uitdagen/uitgedaagd worden maar hanteert vooral een tactiek van negeren. .....Wat een wijsheid heeft die Donna. Hier leren pupjes zóveel van! (en kunnen ook wij veel van leren!). Alsof ze zegt: "Jij maakt me niets. Ik heb het allemaal al wel gezien"
Happy, zoals altijd heerlijk vrij en enthousiast. Maar waar ze anders altijd en overal een BOM is ..... verwelkomt ze Gust met een natuurlijke rust en beheersing. Wat een talent heeft ze toch. Zowel spelend als ondersteunend. Een hondenmaatje, moedertje, bondgenoot, beschermster, opvoedster, veilige haven. Soms zacht, soms harder maar altijd met leidende hand, wat is dit ongelofelijk mooi om zien!
Mijn hart sprong er bijna uit bij de aanblik van "mijn madammen" en hun nieuwe beschermeling.
We hebben gespeeld en geknuffeld, geleerd en gerust. Ook dit laatste is heel belangrijk. Rust is voor pupjes zo essentieel! Ze hebben natuurlijk lichamelijk voldoende slaap nodig om groot en sterk te worden. Maar daarnaast hebben ze ook rust nodig om alle opgedane ervaringen op te slaan en te verwerken. Zo worden ze leuke en vooral evenwichtige hondjes.
En slapen gebeurt bij ons in de bench. Wat is er fijner dan je eigen privé plekje om tot rust te komen. Een bench Is ook voor iedereen in het gezin het signaal van "niet storen! Hier wordt gerust!! Dat maakt het ook duidelijk voor bv jongere kinderen, ook kindjes moeten leren dat een hondje in de bench géén aandacht krijgt.
Hier werd de bench door mijn honden steeds vlot geaccepteerd en geliefd. Ze gebruiken em nog steeds als ze even het kopje willen leegmaken. Daarom is een goed benchtraining noodzakelijk.
Dus als jullie vanaf nu een kleine Welsh in onze verhalen tegenkomen, nee, hoe leuk ze ook zijn, ik ben niet van ras veranderd . Voor mij is er maar 1 en dat is de Flatcoated Retriever. Eeuwig en altijd enthousiast, aanhankelijk, energiek, vol levensvreugde, grappenmakers van de bovenste plank, ontzettend mooi, watergek, de allerleukste en meest blije honden die ik ken, .... en ik kan zo wel nog even verder gaan. Voor mij hebben gewoon ze dat sprankelende stukje méér.
Ze hebben m'n hart en ziel veroverd, voor eens en altijd.
Zit ! Blijf ?? 😃
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Eerste kennismaking met Gust:

En dan samen op een dekentje in slaap vallen. Hoe lief is dat !
(het kleine mannetje wordt door mij dan wel zachtjes in de bench gelegd ... )
(het kleine mannetje wordt door mij dan wel zachtjes in de bench gelegd ... )
5 nov
Flat Attack !!
Donna, Happy, Rosie.
Donna, Happy, Rosie.
4 nov
❤
31 okt
Elk seizoen heeft zo z'n charmes. Maar de herfst is voor elke hond gewoon top! Wij genieten van deze heerlijke dagen!
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
27 okt
Echt veel vachtverzorging heeft een Flatcoat niet nodig.
Maar ik hou wel van een netjes getrimde Flat! De "Rasta-look" vind ik dus echt maar niks 😃, vind het zelfs echt lelijk, die bruine dode slierten ....
Rio, reu uit het nest van Luca x Happy, nu net 1 jaar, was nog niet eerder getrimd in z'n leventje. Gelukkig vonden ook z'n baasjes dat het er écht niet meer uit zag. Heb dus even de schaar erin gezet!
Voor:
Maar ik hou wel van een netjes getrimde Flat! De "Rasta-look" vind ik dus echt maar niks 😃, vind het zelfs echt lelijk, die bruine dode slierten ....
Rio, reu uit het nest van Luca x Happy, nu net 1 jaar, was nog niet eerder getrimd in z'n leventje. Gelukkig vonden ook z'n baasjes dat het er écht niet meer uit zag. Heb dus even de schaar erin gezet!
Voor:
En na .... knappe man, die Rio!
24 okt
Prachtige herfstdag!
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
23 okt
De pupjes van ons R-nestje (Luca en Happy) zijn vandaag 1 jaar geworden.
Gefeliciteerd aan alle pups en hun baasjes!
Gefeliciteerd aan alle pups en hun baasjes!
13 okt
De zee, de zee .....
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
13 sept
4 natte hondjes! Dit heet genieten!
Van links naar rechts: Donna, Rosie, Happy, Rana
Van links naar rechts: Donna, Rosie, Happy, Rana
11 sept
"Shining Stardancers Raindrops On My Head", Chester uit het nest van Luca en Happy doet het super op show! Hij heeft dan ook al 2 titels van Jeugdkampioen op z'n naam!
Punten voor de Jeugdkampioenstitel kunnen gehaald worden tussen de leeftijd van 9 en 18 maanden.
Chester is pas 10 en een halve maand, en mag nu al zowel de Belgische als de Luxemburgse Jeugdtitel dragen. Proficiat Dieter en Chester, jullie zijn toppertjes!
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Punten voor de Jeugdkampioenstitel kunnen gehaald worden tussen de leeftijd van 9 en 18 maanden.
Chester is pas 10 en een halve maand, en mag nu al zowel de Belgische als de Luxemburgse Jeugdtitel dragen. Proficiat Dieter en Chester, jullie zijn toppertjes!
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
10 sept
Zoals hier al eerder geschreven, hebben we een pup van Happy als logé deze week.
Rana is een super leuk hondje, maar is nog nooit geïntroduceerd met (zwem)water. Ter zijde: ze heeft wel een super leventje bij heel fijne baasjes!
Tja, ik denk dan toch: een dag niet gezwommen is een dag niet geleefd voor een Flatcoated. Dus met Donna, Happy, Rosie én Rana naar het water vandaag. Was al gauw duidelijk dat dit niet zomaar in 1, 2, 3 zou lukken (Rana tenslotte al bijna 11 maandjes nu) en ik vond dat er dus niks anders op zat dan zelf maar uit de kleren te gaan ;-) In slipje en bh het vieze koude water in . De drek tussen m'n tenen en de blubber in mijn bh. En koud. Koud !! 😃 Wat een fokker lijden kan ...
Ja, er zijn ook foto's en filmpjes van mij in m'n underwear, ploeterend in de blubber . Wijselijk besloten die hier niet te plaatsen.
Sigrid, dank voor de hulp én de support!
En of ze nu zwemt? Tuurlijk zwemt ze!! 😃
Rana is een super leuk hondje, maar is nog nooit geïntroduceerd met (zwem)water. Ter zijde: ze heeft wel een super leventje bij heel fijne baasjes!
Tja, ik denk dan toch: een dag niet gezwommen is een dag niet geleefd voor een Flatcoated. Dus met Donna, Happy, Rosie én Rana naar het water vandaag. Was al gauw duidelijk dat dit niet zomaar in 1, 2, 3 zou lukken (Rana tenslotte al bijna 11 maandjes nu) en ik vond dat er dus niks anders op zat dan zelf maar uit de kleren te gaan ;-) In slipje en bh het vieze koude water in . De drek tussen m'n tenen en de blubber in mijn bh. En koud. Koud !! 😃 Wat een fokker lijden kan ...
Ja, er zijn ook foto's en filmpjes van mij in m'n underwear, ploeterend in de blubber . Wijselijk besloten die hier niet te plaatsen.
Sigrid, dank voor de hulp én de support!
En of ze nu zwemt? Tuurlijk zwemt ze!! 😃
9 sept
Maandagochtend 05 uur. Ik werd wakker gebeld door Bianca, collega-fokster. (Kennel Winchmore, Nederland)
Haar teefje Maisy moest bevallen. Ik had haar gezegd dat ze me ten allen tijde mocht bellen en had al zo'n flauw vermoeden dat dit wel es dé nacht zou kunnen zijn. . Bianca stond er deze keer alleen voor en soms is een beetje hulp bij een bevalling wel handig. Als meerdere pupjes elkaar snel opvolgen bijvoorbeeld. Immers moet elk pupje moet goed worden droog gewreven, eventuele slijmpjes in neusje en mondje moeten weg gezogen worden, het navelstrengetje moet worden afgeknipt (of erop toezien dat de moeder het niet te kort af bijt) , elk pupje moet gewogen worden en voorzien van een herkenningsbandje of gekleurde stip enz enz.
Dat is het beste scenario natuurlijk. Het kan ook steeds zomaar gebeuren dat je plots in spoed weg moet voor een keizersnede mocht de bevalling niet vlotten. Als er dan al pupjes zijn geboren, moet je met mama én pups bij de dierenarts zien te raken. Zeker dan ben je beter met zn 2.
Dus hier rap de 3 dames een vroeg ontbijt gegeven, naar buiten voor plasjes en meer, en hup de auto in richting Nederland.
Ik kon de thuisblijvers met een gerust hart achter laten, Sigrid kwam in de voormiddag langs, Chris na de middag. Dank aan de hulptroepen!
Dit was Maisy haar eerste nestje en wat heeft ze het goed gedaan en wat was ze relaxed! Ik blijf het super mooi vinden, de geboorte, dat prachtige moeder instinct, die kleine friemelende pupjes met alles erop en eraan, het moeiteloos de weg naar de tepel vinden ....
Maisy heeft het leven geschonken aan 7 prachtige, gezonde pupjes: 4 reutjes en 3 teefjes! Ze glanst in haar moederrol.
Helemaal vervuld van dit prachtige beeld ben ik weer naar huis gereden.
Moe of niet moe, eerst een mooie losloopwandeling met de dames gedaan. Die hadden ze wel verdiend!
Mama Maisy en haar baby's:
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Haar teefje Maisy moest bevallen. Ik had haar gezegd dat ze me ten allen tijde mocht bellen en had al zo'n flauw vermoeden dat dit wel es dé nacht zou kunnen zijn. . Bianca stond er deze keer alleen voor en soms is een beetje hulp bij een bevalling wel handig. Als meerdere pupjes elkaar snel opvolgen bijvoorbeeld. Immers moet elk pupje moet goed worden droog gewreven, eventuele slijmpjes in neusje en mondje moeten weg gezogen worden, het navelstrengetje moet worden afgeknipt (of erop toezien dat de moeder het niet te kort af bijt) , elk pupje moet gewogen worden en voorzien van een herkenningsbandje of gekleurde stip enz enz.
Dat is het beste scenario natuurlijk. Het kan ook steeds zomaar gebeuren dat je plots in spoed weg moet voor een keizersnede mocht de bevalling niet vlotten. Als er dan al pupjes zijn geboren, moet je met mama én pups bij de dierenarts zien te raken. Zeker dan ben je beter met zn 2.
Dus hier rap de 3 dames een vroeg ontbijt gegeven, naar buiten voor plasjes en meer, en hup de auto in richting Nederland.
Ik kon de thuisblijvers met een gerust hart achter laten, Sigrid kwam in de voormiddag langs, Chris na de middag. Dank aan de hulptroepen!
Dit was Maisy haar eerste nestje en wat heeft ze het goed gedaan en wat was ze relaxed! Ik blijf het super mooi vinden, de geboorte, dat prachtige moeder instinct, die kleine friemelende pupjes met alles erop en eraan, het moeiteloos de weg naar de tepel vinden ....
Maisy heeft het leven geschonken aan 7 prachtige, gezonde pupjes: 4 reutjes en 3 teefjes! Ze glanst in haar moederrol.
Helemaal vervuld van dit prachtige beeld ben ik weer naar huis gereden.
Moe of niet moe, eerst een mooie losloopwandeling met de dames gedaan. Die hadden ze wel verdiend!
Mama Maisy en haar baby's:
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
7 sept
We hebben een logeetje.
Rana, pupje van Luca x Happy mag een weekje bij ons komen logeren. Nou ja, "pupje" .... Happy haar kroost wordt in oktober alweer 1 jaar! Wat gaat het hard ...
Ik ga heerlijk van deze dames genieten de komende week!
Van links naar rechts:
Rosie (dochter van Joris x Happy, 2 jaar), Donna (9 jaar), Rana (dochter van Luca x Happy, bijna 1 jaar) en Happy (5 jaar).
1 sept
De zee... het blijft altijd genieten!
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
22 aug
Wat is er mooier dan 's avonds, bij de laatste zonnestraaltjes en als de stilte weer valt, op pad te gaan met je beste maatjes ...
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
10 aug
Boswandeling/ Heerlijk!
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
26 juli
Suppen met Happy ! (en ze bleef nog liggen ook 😉 )
23 juli
Het kan niet genoeg worden herhaald :
6 juli

Zie ik plots onze tante Don door de tuin rennen. Ze leek me wel heel enthousiast...
Ga ik even kijken (ik ken m’n kroost ;-) ) en ja hoor, komt ze trots als een pauw aangelopen met een (nog jong) duifje in haar bek: “Kijk eens baas, wat ik hier nou heb! Mooi hé?!”
Het beestje zat helemaal verwikkeld in een groen net, die kon natuurlijk geen kant meer op, het arme ding kon niet meer vliegen met het net tussen de vleugeltjes en pootjes. Donna gezegd om even flink vast te houden, terwijl ik in de keuken een schaartje ging halen. Duifje voorzichtig losgesneden.
Op mijn “los!” toch een klein momentje van aarzeling bij Donna (Donna zou Donna niet zijn), maar maar ze gaf haar vondst wel keurig af. Duifje gecontroleerd, leek ok, en meteen over de schutting in de voortuin gelaten. Wou niet het risico nemen dat hij toch nog ergens vast zat en de dames er een leuk spelletje zou van maken. Happy stond inmiddels ook toe te kijken met meer dan gewone belangstelling: “Ooooh, wat heeft zij dat ik niét heb???!”
Meteen zelf naar de voortuin, en ja hoor, weg was ie, de vrijheid tegemoet!
Ga ik even kijken (ik ken m’n kroost ;-) ) en ja hoor, komt ze trots als een pauw aangelopen met een (nog jong) duifje in haar bek: “Kijk eens baas, wat ik hier nou heb! Mooi hé?!”
Het beestje zat helemaal verwikkeld in een groen net, die kon natuurlijk geen kant meer op, het arme ding kon niet meer vliegen met het net tussen de vleugeltjes en pootjes. Donna gezegd om even flink vast te houden, terwijl ik in de keuken een schaartje ging halen. Duifje voorzichtig losgesneden.
Op mijn “los!” toch een klein momentje van aarzeling bij Donna (Donna zou Donna niet zijn), maar maar ze gaf haar vondst wel keurig af. Duifje gecontroleerd, leek ok, en meteen over de schutting in de voortuin gelaten. Wou niet het risico nemen dat hij toch nog ergens vast zat en de dames er een leuk spelletje zou van maken. Happy stond inmiddels ook toe te kijken met meer dan gewone belangstelling: “Ooooh, wat heeft zij dat ik niét heb???!”
Meteen zelf naar de voortuin, en ja hoor, weg was ie, de vrijheid tegemoet!
1 juli
Een heel mooi weekje gehad in de Franse Ardennen. Het was heerlijk samen met de dames genieten van de prachtige omgeving én het mooie weertje.
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
Zo mooi ... als 's morgens heel vroeg, de Semois nog aan het wakker worden is:
22 juni
Niks spectaculair aan deze foto. Maar ooooh, wat hou ik toch van deze 2 !
18 juni
Nog mooie foto's mogen ontvangen van de laatste WT.
Met dank aan Anthony Van Driessche. (fotografie Datavelox)
www.datavelox.be
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
Met dank aan Anthony Van Driessche. (fotografie Datavelox)
www.datavelox.be
Fotoreportage. Laat afspelen of gebruik de pijltjes rechts boven
10 juni

Zaterdag hadden we de Working Test op het Kasteel Hemsrode in Anzegem.
Sinds het Clubkampioenschap 2 weken terug, hadden we niks meer getraind, Happy had geen dummie meer gezien. Hm, was best te merken in haar werk, ik weet dat ze beter kan!
Nochthans deze keer géén nullen gehaald, dus wel een Classificatie. Maar het kan beter, werk aan de winkel!
Punten: proef 1: 9 en 4, proef 2: 2 en 6, proef 3: 9 en 7, proef 4: 2 en 8, proef 5: 10 en 10.
Daarna had ik Rosie te logeren voor de rest van het lange weekend. Dus heerlijk op stap met de 3 meiden. Pret verzekerd!
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
25 mei
Wat een mooie dag weer vandaag!
We hadden het jaarlijkse Clubkampioenschap Jacht op WTP (Retrieverclub Will To Please).
Happy en ik namen deel in de Open Groep. Mooie en diverse proeven waarbij een beetje alle facetten van het hondenwerk aan bod kwamen.
Ging best goed! Na afloop plofte ik me met m'n Cola Zero neer op het terras, maar niet voor lang ... ik werd geroepen om een barrage te doen, blijkbaar hadden we weer met 2 mensen uit onze groep dezelfde punten, dus nog even een proefje erbij voor de 2de en 3de plaats.
Hoewel de grote drive er op dat moment al wat uit was, eindigden Happy en ik uiteindelijk als 2de in het klassement. Weer trots op m'n meisje!
Puntenlijstje: proef 1: 10 en 8. Proef 2: 10 en 10. Proef 3: 7 en 7. Proef 4: 10 en 9.
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
We hadden het jaarlijkse Clubkampioenschap Jacht op WTP (Retrieverclub Will To Please).
Happy en ik namen deel in de Open Groep. Mooie en diverse proeven waarbij een beetje alle facetten van het hondenwerk aan bod kwamen.
Ging best goed! Na afloop plofte ik me met m'n Cola Zero neer op het terras, maar niet voor lang ... ik werd geroepen om een barrage te doen, blijkbaar hadden we weer met 2 mensen uit onze groep dezelfde punten, dus nog even een proefje erbij voor de 2de en 3de plaats.
Hoewel de grote drive er op dat moment al wat uit was, eindigden Happy en ik uiteindelijk als 2de in het klassement. Weer trots op m'n meisje!
Puntenlijstje: proef 1: 10 en 8. Proef 2: 10 en 10. Proef 3: 7 en 7. Proef 4: 10 en 9.
Klik op de foto's voor groter formaat/Click on the pictures to enlarge
19 mei
Met onze Rosie naar de Show in Wieze. Keurmeester voor de Flatcoated was de Heer Jef Verrees.
Rosie schitterde in de ring, wat doet ze me aan mama Happy denken!
Persoonlijk vind ik dat ze heel mooi is uitgegroeid, ze is nu echt een volwassen dametje geworden. Uiterlijk althans, wat de rest betreft, dat weet ik nog zo niet 😉 😉 😉
We haalden 1 EXC in de Tussenklas , werden Beste Teef met CAC én werden BOB (Beste van het Ras)!
Later in de erering werd Rosie ook nog bij de beste 6 van Groep 8 verkozen.
Op amper een half jaar tijd (nov '18 tot mei '19) haalde Rosie 3 keer het CAC, en dat elke keer vanuit Tussenklas. Een Toppertje is ze!
Voor de Kampioenstitel zijn er 4 CAC's nodig. Daarbij moet tussen het eerst verworven CAC en het laatste, minstens 1 jaar en 1 dag zitten. Betekent dus dat we het 4de puntje pas eind dit jaar kunnen (proberen) halen. Even een show-pauze dus.
Rosie "Shining Stardancers Q're My Guns N' Roses"
Bijna 2 jaar.
Rosie schitterde in de ring, wat doet ze me aan mama Happy denken!
Persoonlijk vind ik dat ze heel mooi is uitgegroeid, ze is nu echt een volwassen dametje geworden. Uiterlijk althans, wat de rest betreft, dat weet ik nog zo niet 😉 😉 😉
We haalden 1 EXC in de Tussenklas , werden Beste Teef met CAC én werden BOB (Beste van het Ras)!
Later in de erering werd Rosie ook nog bij de beste 6 van Groep 8 verkozen.
Op amper een half jaar tijd (nov '18 tot mei '19) haalde Rosie 3 keer het CAC, en dat elke keer vanuit Tussenklas. Een Toppertje is ze!
Voor de Kampioenstitel zijn er 4 CAC's nodig. Daarbij moet tussen het eerst verworven CAC en het laatste, minstens 1 jaar en 1 dag zitten. Betekent dus dat we het 4de puntje pas eind dit jaar kunnen (proberen) halen. Even een show-pauze dus.
Rosie "Shining Stardancers Q're My Guns N' Roses"
Bijna 2 jaar.
11 mei
Working Test in Ittre.
Mooie dag, prachtige locatie, uitdagende proeven, goed gezelschap!
Eindresultaat voor Happy en ik: een NC met 79/100.
Happy liet heel mooi werk zien en markeerde deze keer super. Eén proef was voor ons echt een beetje hoog gegrepen: 1ste dummie was een markeer in veld, die kwam in rechte lijn binnen.
2de dummie was blind, waarbij de hond eerst over de valplek van de vorige markeer moest gaan, tot daar geen probleem. Daarna was er echter door te trekken tot een volgend veld met iets andere ondergrond. Op de koop toe was tussen beide velden een afsluiting van houten paaltjes en prikkeldraad. Hondjes hadden dus onder de draad door te gaan. Ook dat veld moest dan volledig worden over gestoken. Op het einde van dit 2de veld opnieuw een paaltjes/prikkeldraad afsluiting en dan pas een stuk bos. Daarin lag de dummie .... Ik geef eerlijk toe dat dit nog niet aan ons is besteed.
Proef 1: een 10 en een 8. Proef 2: een 9 en een 10. Proef 3: een 8 en een 0 (de bewuste dummie in het bos achter de prikkeldraden 😉). Proef 4: een 10 en een 7. Proef 5: een 10 en een 7.
Ben helemaal niet ontevreden!
Happy:
Mooie dag, prachtige locatie, uitdagende proeven, goed gezelschap!
Eindresultaat voor Happy en ik: een NC met 79/100.
Happy liet heel mooi werk zien en markeerde deze keer super. Eén proef was voor ons echt een beetje hoog gegrepen: 1ste dummie was een markeer in veld, die kwam in rechte lijn binnen.
2de dummie was blind, waarbij de hond eerst over de valplek van de vorige markeer moest gaan, tot daar geen probleem. Daarna was er echter door te trekken tot een volgend veld met iets andere ondergrond. Op de koop toe was tussen beide velden een afsluiting van houten paaltjes en prikkeldraad. Hondjes hadden dus onder de draad door te gaan. Ook dat veld moest dan volledig worden over gestoken. Op het einde van dit 2de veld opnieuw een paaltjes/prikkeldraad afsluiting en dan pas een stuk bos. Daarin lag de dummie .... Ik geef eerlijk toe dat dit nog niet aan ons is besteed.
Proef 1: een 10 en een 8. Proef 2: een 9 en een 10. Proef 3: een 8 en een 0 (de bewuste dummie in het bos achter de prikkeldraden 😉). Proef 4: een 10 en een 7. Proef 5: een 10 en een 7.
Ben helemaal niet ontevreden!
Happy:
5 mei
Mooi nieuws vanuit Sint-Truiden!
Gisteren daar een onderlinge proef bij de afsluiting van de jachtcursus, bij Trainingsclub De Gouden Jachthoorn in Zichem..
Rudi en Qaily, "Teefje Wit" van Joris en Happy; behaalden er een meer dan voortreffelijk resultaat!
HIer zit een héél trotse fokker !!
Wat een mooie puntenlijst! Qaily als iene miene pupje!
Gisteren daar een onderlinge proef bij de afsluiting van de jachtcursus, bij Trainingsclub De Gouden Jachthoorn in Zichem..
Rudi en Qaily, "Teefje Wit" van Joris en Happy; behaalden er een meer dan voortreffelijk resultaat!
HIer zit een héél trotse fokker !!
Wat een mooie puntenlijst! Qaily als iene miene pupje!
Toen ik Rudi en zijn gezin leerde kennen, had hij nauwelijks weet van "jachthondenwerk".
Hij zag Happy en mij aan het werk, bekeek het hele tafereeltje, zag hoeveel fun Happy en ik samen aan werken beleefden .... en besloot prompt: "dit wil ik ook!";
Daarmee veranderde zijn vraag naar een rustig pupje, in : " Hm, ze mag toch wel een beetje pit hebben."
En pit had ze, die Qaily 😉 !
Ik vind het mooi, heel mooi! Van niéts .... naar dit! Vereist een consequente aanpak, tonnen geduld en een positieve training. Maar dat had Rudi er graag voor over.
Zo mooi om dan als fokker te zien dat het duo Rudi/Qaily en echt en hecht team vormt.
Gefeliciteerd! Doe zo voort!
Hij zag Happy en mij aan het werk, bekeek het hele tafereeltje, zag hoeveel fun Happy en ik samen aan werken beleefden .... en besloot prompt: "dit wil ik ook!";
Daarmee veranderde zijn vraag naar een rustig pupje, in : " Hm, ze mag toch wel een beetje pit hebben."
En pit had ze, die Qaily 😉 !
Ik vind het mooi, heel mooi! Van niéts .... naar dit! Vereist een consequente aanpak, tonnen geduld en een positieve training. Maar dat had Rudi er graag voor over.
Zo mooi om dan als fokker te zien dat het duo Rudi/Qaily en echt en hecht team vormt.
Gefeliciteerd! Doe zo voort!
4 mei
Nieuwe vriendinnen voor Donna en Happy!
27 april
Hoe gek kan een vrouw zijn?
... om op haar eigenste verjaardag iets na 04 uur uit haar bed te wippen, spullen en hondje te pakken en 230 km verderop te rijden, richting Beauraing. En om daarna de rest van de dag in de gietende, stromende regen, in de wind, de hagel enz ... proeven te gaan lopen in een of ander bos.
Zo gek dus! Vandaag immers deelgenomen aan de Working Test van Beauraing.
Ik had het eerder deze week nog gezegd: dit wordt niks. Happy net loops-af, maar het koppie nog helemaal in hogere sferen. Ze is er echt nog niet bij met der gedachten! Typisch na de loopsheid. Pff, die hormoontjes toch!
Dat resulteerde zoals voorspeld dus vandaag in een NC.
"Non Classé" omdat we op 1 proef een dikke nul haalden. Het ging em om een markeer en ja, een markeer is een markeer! Wat wil zeggen dat we van een hond verwachten dat die met de ogen de exacte valplaats van de dummie ook echt "markeert" en na het commando, recht naar het juiste gebied gaat om de dummie zo snel mogelijk binnen te brengen.
Als een hond daarbij té ruim uit het valgebied gaat en bijgevolg teveel op de neus gaat zoeken, ... tja ... dan kan je je inderdaad meteen aan een nul verwachten. Dat zijn nu eenmaal de reglementen. Alle begrip dus voor het oordeel van de keurmeester.
Waren zelfs eigenlijk niet echt heel hoog gegrepen proeven. Dingen die mijn Happy door de band echt wel beheerst. Maar vandaag dus even niet 😉
Alhoewel Happy af en toe even van een andere planeet leek te komen, liepen de andere 4 proeven niet eens zo erg slecht: 13/20, 16/20, 17/20 en 19/20.
Ik hoop nu enkel dat Happy de volgende weken niet blijft hangen in dat gemoed. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze na de loopsheid schijnzwanger wordt. Dan zijn we daar echt een heel aantal weken zoet mee. Net volop in het WT-seizoen!
Afwachten dus en hopen dat Happy weer snel haar gewone zelf is!
Donna en Rosie hebben het ondertussen gezellig gemaakt. Die 2 zijn heerlijk samen aan het puzzelen gegaan!
... om op haar eigenste verjaardag iets na 04 uur uit haar bed te wippen, spullen en hondje te pakken en 230 km verderop te rijden, richting Beauraing. En om daarna de rest van de dag in de gietende, stromende regen, in de wind, de hagel enz ... proeven te gaan lopen in een of ander bos.
Zo gek dus! Vandaag immers deelgenomen aan de Working Test van Beauraing.
Ik had het eerder deze week nog gezegd: dit wordt niks. Happy net loops-af, maar het koppie nog helemaal in hogere sferen. Ze is er echt nog niet bij met der gedachten! Typisch na de loopsheid. Pff, die hormoontjes toch!
Dat resulteerde zoals voorspeld dus vandaag in een NC.
"Non Classé" omdat we op 1 proef een dikke nul haalden. Het ging em om een markeer en ja, een markeer is een markeer! Wat wil zeggen dat we van een hond verwachten dat die met de ogen de exacte valplaats van de dummie ook echt "markeert" en na het commando, recht naar het juiste gebied gaat om de dummie zo snel mogelijk binnen te brengen.
Als een hond daarbij té ruim uit het valgebied gaat en bijgevolg teveel op de neus gaat zoeken, ... tja ... dan kan je je inderdaad meteen aan een nul verwachten. Dat zijn nu eenmaal de reglementen. Alle begrip dus voor het oordeel van de keurmeester.
Waren zelfs eigenlijk niet echt heel hoog gegrepen proeven. Dingen die mijn Happy door de band echt wel beheerst. Maar vandaag dus even niet 😉
Alhoewel Happy af en toe even van een andere planeet leek te komen, liepen de andere 4 proeven niet eens zo erg slecht: 13/20, 16/20, 17/20 en 19/20.
Ik hoop nu enkel dat Happy de volgende weken niet blijft hangen in dat gemoed. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze na de loopsheid schijnzwanger wordt. Dan zijn we daar echt een heel aantal weken zoet mee. Net volop in het WT-seizoen!
Afwachten dus en hopen dat Happy weer snel haar gewone zelf is!
Donna en Rosie hebben het ondertussen gezellig gemaakt. Die 2 zijn heerlijk samen aan het puzzelen gegaan!
16 april
We hebben deze week Chester te logeren.
En wat is er leuker dan met 3 Flatjes op stap te gaan ... met 4 natuurlijk!
Van links naar rechts: Donna, Rosie, Chester, Happy.
We hebben deze week Chester te logeren.
En wat is er leuker dan met 3 Flatjes op stap te gaan ... met 4 natuurlijk!
Van links naar rechts: Donna, Rosie, Chester, Happy.
13 april
Happy is loops. Trainen in groep kan nu niet. Dus dan maar even alleen met haar op pad.
Happy is loops. Trainen in groep kan nu niet. Dus dan maar even alleen met haar op pad.
9 april
Onze 3 dames in 't zonnetje!
Onze 3 dames in 't zonnetje!